دومین جلسه هم‌اندیشی سال ۹۹ انجمن صنفی کارفرمایی شرکت‌های ايمني
maleki 
تفاوت اعلام حریق متعارف و آدرس پذیر
نویسنده: داریوش فرجی
کارشناسی ارشد مکانیک حرارت، سیالات و تبدیل انرژی
مرسوم ترین انواع اعلام حریق امروزه در بازار نوع متعارف و آدرس پذیر می باشند. مجله مهندسی ایمنی در ادامه به بررسی تفاوت های اعلام حریق متعارف و آدرس پذیر می‌پردازذ.
-اعلام حریق متعارف (Conventional)
در این سیستم‌ها (معمولی) عموماً با استفاده از دو رشته سیم (در صورت نیاز به LED سه رشته سیم) به‌صورت شاخه‌ای طراحی می‌شوند.
-اعلام حریق آدرس پذیر (Addressable)
در این سیستم‌ها دتکتورها و شستی‌ها آدرس داشته و با استفاده از یک رشته سیم در هر لوپ به‌صورت حلقوی (Loop) طراحی می‌شوند.
تفاوت اعلام حریق متعارف و آدرس پذیر چیست؟
سیستم های اعلام حریق محبوب در کشورمان را عموما می توان به دو سامانه آدرس پذیر (Addressable) و یا متعارف (Conventional) تقسیم بندی کرد.
سیستم های آدرس پذیر عموما برای ساختمان های با زون های بزرگ استفاده می شود که به جای هر “شاخه” (Branch) با محدودیت ۲۴ المان، می توان در هر “حلقه” (Loop) تعداد زیادی تا بیش از ۲۰۰ المان (Device) قرار داد (که محدودیت المان ها وابسته به ضوابط محلی و کارخانه سازنده می تواند باشد).
در نتیجه سیگنال اعلام حریق در سیستم متعارف تنها از یک سمت به پنل می رسد در حالی که سیستم ادرس پذیر از دو سمت به پنل مرکزی مرتبط می شود.
انتهای شاخه ها در سیستم های متعارف (End of Line) دارای مقاوت هایی بوده و اتاق یا زون محروقه توسط آن ریموت یا چراغی که فعال می شود قابل شناسایی است؛ در حالی که دتکتور یا زون سیستم های آدرس پذیر که دارای حلقه هستند، دقیقا از طریق پنل مرکزی قابل شناسایی (آدرس پذیر) هستند.
شایان ذکر است تعریف دیوایس در سیستن های مطروحه اهمیت ویژه ای می یابد به نحوی که در سیستم آدرس پذیر حتی اینترفیس هم خود یک دیوایس محسوب می شود.
لینک مطالب مرتبط با تفاوت اعلام حریق متعارف و آدرس پذیر :
